۱۴.۱.۹۰

در باز

دوست خوب، دوست صمیمی، دوستی واقعی و باحال و بی شیله پیله، اونه که وقتی دوتایی نشستین توخانه، وسط یک بحث داغ که یک ساعت هست مشغولتان کرده، دارین حرف می زنین، حرف می زنین، حرف می زنین، همینطوری بدون یک لحظه مکث، از جاش پا شه، بگه "چقدر آب خوردم"، بره طرف مستراح، بره تو مستراح. در مستراح رو همینطوری باز نگه داره که صداش برسه، همینطوری از اون دور، از تو مستراح با در باز، به صحبتش ادامه بده، بعد سیفون رو بکشه، به صحبتش ادامه بده، دستاشو بشوره، به صحبتش ادامه بده، دستهاشو خشک کنه، به صحبتش ادامه بده، برگرده رو مبل بشینه، به صحبتش ادامه بده.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

باز خوبه دستهاشو شست!